رویای سبز

رویایی در سر دارم

رویایی به رنگ سبز و سفید و سرخ

سبز به رنگ زندگی

سفید به رنگ یاس محبت

سرخ به رنگ عشقی آتشین

دوست دارم  قلمم از عشق بنویسد

آنگونه که دیدگان از اشک شوق موج زنند

نه تصویری اندوهگین از حسرت عشق و فراق یار

می دانم این رویا دور نیست

اگر همه بدانیم

عشق همان ترانه بهاری بودن است

بی وفایی

همه از عشق می گویند

اما انگار گریزانند از عشق

همه از وفا می گویند

اما به گمانم وفا را گم کرده اند

همه از بهار صحبت می کنند

اما در زمستان یخ زده مانده اند

همه از باران احساس حرف می زنند

اما این طوفان نفرت است

که به صورت سیلی می زند

حراج

دیروز او رادر خیابان زندگی دیدم

تمام دار و ندارش را حراج کرده بود

ایستادم و به چشمانش ذل زدم

با نگاهی نگران گفت: بی انصاف چانه نزن

حسرت هایم به قیمت عمرم تمام شد

با لبخندی تلخ گفتم: چانه نمی زنم.

می خواهم حسرتهایت را با رویاهایم عوض کنم

بی شک در این حراج آنکه می بازد منم نه تو