کفشهای گذشتمو

درآوردم کفشهای گذشتمو

اما انگار بی خیال من نمیشه

همه جا  دنبالم میاد سایه به سایه

نمی خواد باور کنه کهنه شده

دیگه جایی نداره

تو جاکفشی زمونه

حقمه

تنهایی امروز حقمه

نتونستم باشم

مثل آنهایی که

ادعای عشق دروغی کردند

تو این روزگار سنگی

آدمیت

خدایا التماست می کنم امشب

با چشمان اشکبار و غمگینم

بفرست آدمیت را

خیلی وقته گم شده اینجا