دلم لرزید

دلم لرزید وقتی گفتی

تنهایی ات با تنهایی ام یکی است

خواستم بگویم دستانم را بگیر

اما بغضم ترکید و چشمانم گریست

ابرهای سیاه

دلگیر نشو از ابرهای سیاه

زیباترین بارانها را آنها ساختند 

آخر قصه

گفتم: آخرقصه را از همین اول می دانم

تنها می مانم.

سرنوشت من این است

بغض و اشک و حسرت ....

گفت:آخر قصه را تو نمی نویسی.

خدایت رقم می زند آنچه را که سهم توست

گفتم:همیشه از خدایم خواستم

آنچه در دل داشتم اما هنوزم تنهام

اگر تو خدایی دیگر داری

به خدایت بگو  من دق کردم از تنهایی

مرا دیگر طاقتی نیست