قشنگترین حس اینه که
تو فکر یه اتفاق خوب باشی
بعد از اتفاقهای بد
این یعنی اوج صبوری و امید
نقاشی کردم چهره ام را با لبخند
در میان ابرهای سیاه
شاید ببارد باران مهربانی
تا تلنگری باشد برای آدمهای سنگی
هرچه پررنگ می کنم مدادرنگی ها را
بازهم کمرنگند بر این تابلو
نمی دانم این از جنس بد مدادرنگی هاست
یا آینه چشمان من