آخر قصه

گفتم: آخرقصه را از همین اول می دانم

تنها می مانم.

سرنوشت من این است

بغض و اشک و حسرت ....

گفت:آخر قصه را تو نمی نویسی.

خدایت رقم می زند آنچه را که سهم توست

گفتم:همیشه از خدایم خواستم

آنچه در دل داشتم اما هنوزم تنهام

اگر تو خدایی دیگر داری

به خدایت بگو  من دق کردم از تنهایی

مرا دیگر طاقتی نیست