خیلی عجیبه
انگار این روزها آدم و حوایی نیست
انگار هیچ نگاه مهربانی نیست
انگار دیگر هیچ قلب عاشقی نیست
من می ترسم
از این می ترسم همه جا پر از آدمهای سنگی شود
از آن روزی که کینه و دشمنی جای عشق را بگیرد
به خدا سوگند آن روز بوته زندگی می خشکد
ای آدم ای حوا به داد ما برسید
داریم می رسیم آخر خط
اینجا ایستگاه آخره