باور تنهائی

باور می کنم تنهائیت را

یکی است با تنهائی ام

ریخت کنار پنجره قطره های اشکم

تا باور کنی دردم گرفت از دردت

نماندم

نماندم کنار حوصله اش

اعدام کرد همه احساسم را

آنقدر محکم بود این طناب

که تمام شد نفسم

حس من

چه حس نزدیکی است بین من و حس آخر خط

کمکم کن محمکتر بزنم این تیغ را

نفس این ثانیه ها تموم نمیشه اینجا