بارون

چه سکوتی بود اون شب تو خیابون

وقتی می نوشتیم از دلامون

پاک می کرد شر شر بارون

اما تموم نمی شد نفسهامون

بازی های زندگی

افتاد همونجوری که می خواستم

وقتی خندیدم به بازی های زندگی

پشت سرمو که دیدم

نه تاریکی بود نه سیاهی

مهربانیت

به شمارش افتاد نفسهام

وقتی مهربانیت

پاک کرد اشکهامو