فریاد و سکوت

می خواهم در دل این سکوت با لبهای بسته فریاد بکشم

از ظلم روزگار

از این همه تنهایی

از این غربت

خسته ام بریدم شکستم

فصل شادی

قصه تنهایی ام یک قصه تکراری است

اشک از چشمانم همیشگی است

قلب کبودم به وسعت دریای غم بی انتهاست

خون رگهایم تبلور سوگند به عهد و وفاست

فرصتی تازه می خواهم برای آغاز فصل شادی

سازی می خواهم برای لبخند زندگی

لبخندی به شیرینی طعم عسل

می دانم که این پروازی است

بسوی شوق بی انتهای هستی

بوسه آسمان

آن زمان که آسمان بر زمین بوسه می زند، لحظه ای است که شکوفه های لبخند در باغ رویاهای سبز زندگی شکوفا می شود و نهال عشق که آکنده از تبسم نیلوفر آبی است در قلب گندمزار مهربانی می روید.