خورشید مهربانی

دلم می خواهد روزی برسد که بر روی کوه عدالت بایستم و با غرور بگویم خورشید مهربانی طلوع کرده

اشک و حسرت

روزها و شبها با اشک و حسرت گذشتند

به یاد آوردم که مهربانی چشمه زلالی بود در تمنای نگاهم

اما دریغ از یک جرعه

ای کاش...

ای کاش دنیا جور دیگری بود

ای کاش آدمها کمی مهربانتر بودند

ای کاش باران احساس همیشه می بارید

ای کاش هرگز قصه عشق پایان نداشت

ای کاش جاده احساس انتها نداشت

ای کاش همیشه فانوس زندگی روشن بود

ای کاش عمر این قلب های سنگی تمام می شد

ای کاش بال و پر پرستوی خوشبختی نمی شکست

ای کاش عشق در قلب همه زندگی می کرد

ای کاش...