باورهایم

گفتند بنویس آنچه می خواهی

نوشتم تمام باورهایم

تکیه بر رویاهایم

نگیریدش ازم

شادیم

چه تلخه دیوار شده شادیم

تو کوچه زخمهای کهنه ام

بغض شده خنده هام

تو باور نفسهام

محکوم شده باز قلبم

به جرم حس رویاهام

تموم نمیشه هرچی اشک میشه آرزوهام

اما سکوت میشه دوباره نگاهم

می خندند

می خندند همه به حرفهایم

بدجوری گریه ام گرفته از خنده هاشون

نمی دونم من خنده دارم یا کلامم